Janowi Pockowi

Zatroskany w bryle pomnika

modlisz się Janie w Markuszowie

za ukochaną ojczyznę i za poetów ze wsi

Wodzu serc i piękna chwalący Boga i Polskę

wysławiający stworzone przez Pana

piękno wsi, tęczę na niebie

i ukochane polskie krajobrazy -

kładę wiersz na twym grobie

zamiast polnych kwiatów

Zostałeś do nieba wzięty

za miłość do umajonej Ojczyzny

do pachnącego chleba

do bieli sadów i czerwieni róż

Tak, poeci miłością otaczający ojczyznę

i ukwiecone wsie

będą do nieba wzięci

na prośbę Wniebowziętej - Królowej Polski

Będą tam, bo już tu na  ziemi

w natchnionej wyobraźni

tworzyli niebo z wiejskiego piękna

w swoich wierszach

w zapachu lip kwitnących chwalili Stwórcę

A ty Janie sercem kazałeś nakrywać ojczyznę

jakby drugim niebem -

chwała ci za to mój bracie

niech w twoim wieczornym śnie jawi się wciąż Polska

z tomu "Ostatnie promienie słońca" , Lublin 2012