(ur. 4 lutego 1946 w Rutkach-Begnach koło Ciechanowa) – historyk literatury, publicysta, działacz Kongresu Polonii Amerykańskiej.

W 1966 ukończył Liceum Ogólnokształcące dla Pracujących w Przasnyszu, gdzie mieszkał do 1983. Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim (1971). Represjonowany przez władze komunistyczne za udział w protestach przeciwko projektowi wprowadzenia do konstytucji zapisu o sojuszu ze Związkiem Radzieckim. Działacz Solidarności, w czasie stanu wojennego internowany w Iławie. Redaktor i współautor Peryferyjnego Almanachu Literackiego "Wyrób własny" (Przasnysz 1983). W 1983 wyemigrował do USA.

W 1989 na Uniwersytecie Stanu Michigan w Ann Arbor uzyskał stopień doktora w dziedzinie slawistyki. Jest wykładowcą języka polskiego i literatury polskiej w Saint Mary's College w Orchard Lake w Michigan, a od 1996 redaktorem naczelnym wydawanego przez College rocznika Periphery – Journal of Polish Affairs. Współpracuje z kwartalnikiem Nowa Okolica Poetów i Głosem A. Macierewicza.

17 maja 2006 opublikował w Życiu Warszawy artykuł, w którym ogłosił opierając się na dokumentach SB, przechowywanych w Instytucie Pamięci Narodowej, że w latach 1960-1984 ks. Michał Czajkowski prawdopodobnie jako tajny współpracownik "Jankowski" współpracował ze Służbą Bezpieczeństwa, donosząc m.in. na arcybiskupa wrocławskiego Bolesława Kominka, księdza Jerzego Popiełuszkę, Jacka Kuronia i Jana Józefa Lipskiego. Ks. Czajkowski przyznał się do tej współpracy, a redakcja miesięcznika "Więź" wkrótce opublikowała specjalny numer potwierdzający i dokumentujący ten fakt.

W listopadzie 2006 ujawnił związki z SB Zygmunta Solorza - prezesa i założyciela Polsatu.

8 stycznia 2007 tygodnik Wprost zamieścił jego artykuł o kontaktach z SB biskupa Jerzego Dąbrowskiego.

W październiku 2007 Witkowski został zatrudniony przez Antoniego Macierewicza w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego. Zaproponował projekt stworzenia biograficznego słownika służb specjalnych PRL – bazy danych, którą można by wykorzystać do celów analitycznych oraz szkoleniowych. Projekt został wysoko oceniony przez szefostwo służby. Odtajniona część materiałów miała się znaleźć w wydawnictwie opracowanym we współpracy z Biurem Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej.

Gdy w listopadzie 2007 zmieniło się kierownictwo SKW, Grzegorz Reszka, wkrótce po objęciu funkcji wezwał do siebie Witkowskiego i oświadczył, że projekt dowodzi nieznajomości spraw operacyjnych, w związku z czym SKW rozwiązuje z Witkowskim umowę o pracę. Oznaczało to w praktyce storpedowanie projektu ujawnienia powiązań polskich urzędników z rosyjskimi służbami.

Poza normowanym czasem, nieodpłatnie, Tadeusz Witkowski pracował też w Komisji Weryfikacyjnej WSI.

W 2004 otrzymał statuetkę Przasnyskiego Koryfeusza.