W piątek, 18 września 2020 r., zmarł nagle Sławomir Zdun – leśnik, poeta i prozaik, grafik. Miał niespełna 46 lat (urodził się 23 października 1974 r. w Ciechanowie). Mieszkał w leśniczówce w Ościsłowie pod Ciechanowem wraz żoną Anną i dwojgiem dzieci.

   Autor zbioru wierszy „Tropliwość” oraz powieści „Dezerter”. Publikował też w ciechanowskich almanachach poezji, prasie, wydawnictwach zbiorowych (m.in. „Druga dekada”). Należał do Związku Literatów na Mazowszu (członek Komisji Rewizyjnej), Stowarzyszenia Academia Europaea Sarbieviana, Był wspaniałym kolegą, inicjatorem imprezy poetycko-muzycznej „Leśne Impresje”, które od 2011 r. organizował z żoną na zakończenie lata w ościsłowskich lasach. W tych niezapomnianych leśnych spotkaniach uczestniczyli nie tylko artyści, ale i władze, smakując poezji w zapachu lasu i ogniska, przy dźwięku gitar, śpiewie i smakowitych specjałach Sławka i Ani (Sławek był myśliwym).

   Pogrzeb Sławka Zduna odbędzie się 22 września o godz. 14.00, w kościele w Glinojecku, po czym spocznie tam na cmentarzu komunalnym.

Niechaj Bóg przyjmie Go do siebie. 

* * * (mącicielem jestem) 

mącicielem jestem 

przemieniam 

wino 

w wodę 

zatruwam 

niedowiarków 

sen 

w brodę 

pluję 

filozofom 

mącicielem jestem 

świeży chleb 

w kamienie zmieniam 

podcinam liny

 śmiałkom

 co wciąż w górę

piąć się chcą 

mącicielem jestem 

niszczę więc 

wszechstronny ład 

dysharmonia 

mą kobietą 

dziećmi 

ból i strach 

władam czasem 

co przeminął 

czasem też 

wstrzymuję czas 

temu zaś 

co me ogrody 

od początku 

zwiedzać musiał 

podam dłoń 

niech wyjdzie 

z błota 

i odwiedzi 

raju czas 

będzie panem 

na swym lądzie 

glorię 

na swych skroniach ma 

on hołduje 

mej brzydocie 

bo poetą jest 

jak ja

Sławomir Zdun z tomu „Druga dekada”

Przygotowała Teresa Kaczorowska