Irena Szymańska |
Ukończyła studia na Uniwersytecie M. Kopernika w Toruniu, a także podyplomowe studia na Uniwersytecie Opolskim, Uniwersytecie Gdańskim oraz w Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie - w zakresie pedagogiki, filologii polskiej oraz logopedii. Wiele lat pracowała z młodzieżą na Śląsku Opolskim i uczyła języka polskiego oraz prowadziła koło literackie. Pod jej kierunkiem uczniowie zdobywali nagrody poetyckie. Po przeprowadzeniu się do Warszawy podjęła pracę w Polskim Stowarzyszeniu Promocji Oświatowych. Obecnie jest na emeryturze. Należy do Stowarzyszenia Autorów Polskich (SAP II Oddz. Warszawski); Klubu Literackiego „Nasza Twórczość” przy Stowarzyszeniu Wspólnota Polska z siedzibą Domu Polonii w Warszawie; Warszawskiego Stowarzyszenia Twórców Kultury (WSTK); w 2025 roku Uchwałą Zarządu ZLM została przyjęta w poczet członków Związku Literatów na Mazowszu. Zadebiutowała w 2012 roku zbiorem poetyckim pt. „Drzewo myśli”. Jest autorką kilku tomików poetyckich, krótkich opowiadań oraz felietonów i recenzji. Jej utwory poetyckie i prozatorskie zostały opublikowane w ponad 60 książkach (w tym kilkunastu międzynarodowych) oraz w czasopismach literacko-artystycznych m.in. w kwartalniku „Poezja dzisiaj” (wydawanym w trzech językach); „Post Scriptum” (kwartalnik wydawany w Anglii); „Własnym Głosem” (pismo społeczno-kulturalne WSTK); „Myśli Polskiej” (tygodnik poświęcony życiu i kulturze narodu, ukazywał się od 1941 r.); w „Bezkresie” (pismo literacko-artystyczne); w „Radostowej” (Świętokrzyski miesięcznik społeczno-kulturalno-literacki). Irena Szymańska otrzymała m.in. - Odznakę Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej; - Złotą i Srebrną Odznakę Warszawskiego Stowarzyszenia Twórców Kultury; - Nagrodę Literacką im. Bolesława Prusa za osiągnięcia literackie, promujące Stowarzyszenie Autorów Polskich. O jej poezji znani warszawscy recenzenci napisali m.in. „Autorka nie pozwala sobie na luksus poezji bezprzedmiotowej. Należy do nurtu, który w skrócie nazywamy – Norwidowym, podnoszącym zabieg poetycki na wyższy poziom duchowy” [Jan Zdzisław Brudnicki]. „Wiersze Szymańskiej są efektem wysokiej poprzeczki problemowej, jaką autorka sobie stawia. Nie chce nas zostawić w uśpieniu bez pytań lub z odpowiedziami zbyt łatwymi i wygodnymi” [Bogusław Falicki]. |