Piękny był poetycki złotojesienny wieczór poezji w ośrodku kultury w Iłowie-Osadzie (woj. warmińsko-mazurskie), w piątek 24 października 2025 r. W blasku wielu świec, przy muzyce i kawie, blisko 20 poetów z Działdowa, Ciechanowa i Mławy podzieliło się swoją twórczością oraz wspominało poetę Darka Węcławskiego, który urodził się, wychował w tej miejscowości oraz zmarł 13 lutego 2023 r. (w wieku 52 lat). Cieszę się, że w czworo ze Związku Literatów na Mazowszu mogliśmy uczestniczyć w tym wzruszającym wydarzeniu. W podziękowaniu przesyłam jesienny wiersz, który zaprezentowałam na scenie GOKiS w Iłowie…

Śpij Matko Ziemio 

Ziemia

niczym umęczona długim trudem Matka

odpocząć pragnie

po hojnie wydanym plonie.

Oczyszcza organizm 

wydala  z siebie ostatnie

bulwy, ziarna, owoce i jagody

Usypia oziminy - najmłodsze dzieci swoje.

Strąca liście z drzew.

Najgrzeczniej i pierwsze

ścielą Ziemi łoże szczerozłote

liście lip, jaworów i klonów

wszak one pierwsze powstały z Jej łona

i najwcześniej powitały wiosnę.

Zaraz potem Ziemię do snu kładą 

drobne złote listki brzóz śnieżno-piennych

trochę później przez Nią poczęte.

I kobierce nowe ścielą zaraz

liście buków, grabów, osik, leszczyn

kołysząc Matkę do snów kolorowych

w całej palecie barw swoich.

Najmniej szczodre jesienią dla Ziemi

są magiczne silne dęby

których mocne, krwisto-brązowe liście

nie chcą często pni opuścić nawet zimą

i zmęczone oczy Matki najpóźniej je żegnają.

Odpoczywaj Matko Ziemio!

Spij spokojnie pod ciepłą kołderką 

usłaną przez dzieci Twoje!

Niechaj Ci wiatr nie szeleści 

nawet w słoty jesienne

ani w deszcze, wiatry, ani w mgły listopada.

Odpoczywaj…

Niech nawet Bóg nie puka do bram Twoich.

Aż do wiosny zmartwychwstania…

Zobacz zdjęcia